Chiropractie, Fysiotherapie en Manuele therapie
Chiropractie en Manuele therapie zijn specialisaties die tot de fysiotherapie behoren en daarop een evidente verdieping vormen.
Een manueel therapeut is een fysiotherapeut die na zijn opleiding voor fysiotherapie een opleiding voor manuele therapie heeft gevolgd. Een chiropractor is een manueel therapeut die bovendien een opleiding tot geneeskundige heeft gevolgd.
De Wereld Gezondheids Organisatie (WHO) heeft in 2005 de regels voor de opleiding en de veiligheid van chiropractie vastgelegd en gesteld:
Chiropractic is one of the most popularly used forms of manual therapie.
(Chiropractie is één van de meest verbreide vormen van manuele therapie)
Al in 1981 heeft de minister van volksgezondheid als regeringsstandpunt vastgelegd dat de opleiding tot chiropractor een opleiding geneeskunde met manuele therapie is en dat manuele therapie behoort tot de fysiotherapie.
Ook het Nuffic (2014) waardeert de internationale universitaire chiropractoren diploma’s als geneeskunde met manuele therapie.
Over de hele wereld is de chiropractor erkend als Doctor of Chiropractic. De Tweede Kamer der Staten Generaal heeft in 1983 met algemene stemmen (motie Terpstra) aan de regering opgedragen om de chiropractie te erkennen.
Chiropractie baseert zich op de beginselen van Hippocrates, de vader van de geneeskunde, die als eerste de waarde van het goed functioneren van de wervelkolom heeft beschreven. Hij zag bijna 2500 jaar geleden al de relatie tussen de wervelkolom en de rest van het lichaam.
“Het is noodzakelijk een grondige kennis te bezitten van de wervelkolom, want vele aandoeningen worden in werkelijkheid veroorzaakt door een gebrekkigheid daarvan.” (Hippocrates 460-377 v.Chr)
De grondlegger van de moderne chiropractie is de in Canada geboren Daniel David Palmer (1844-1913). Palmer stelde deze specialisatie in 1895 op schrift en in 1897 richtte hij in Iowa de ‘Palmer school of chiropractic’ op.